ODPOWIEDZIALNOŚĆ CYWILNA W ŻYCIU PRYWATNYM - 25.03.2024
„... Szkoda jest powstałą wbrew woli poszkodowanego
różnicą między obecnym jego stanem majątkowym,
a tym stanem , jaki zaistniałby, gdyby nie zdarzenie wywołujące szkodę....”
( Kodeks Cywilny)
W dniu 25 marca w auli AZS-u w Piekarach Śl. Słuchacze P UTW wysłuchali kolejnego wykładu z cyklu „ BEZPIECZNY SENIOR”. Tym razem wykład wygłosił Pan Marcin Felderhoff , który mówił o odpowiedzialności cywilnej w życiu prywatnym. Prezentacja na ekranie obejmowała wiele artykułów Kodeksu Cywilnego, obowiązującego w naszym kraju.
Art. 415 k.c. mówi o odpowiedzialności obywateli za czyny własne. W nim znalazła się ZASADA WINY zawierająca element obiektywny i subiektywny oraz postacie winy. Jeśli wyrządzimy komuś krzywdę, to prawo obliguje , ale
i broni. Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na poszkodowanym.
Art. 6 k.c. Wina umyślna czy nieumyślna – to jednak zawsze czyn jest niedozwolony. Musi wystąpić adekwatny związek przyczynowo-skutkowy. W art. 415 znajdziemy również odpowiedzialność deliktową czyli niedozwoloną. Działanie lub zaniechanie jest sprzeczne z prawem i zasadami życia społecznego. Czyn niedozwolony stanowi samoistne źródło zobowiązania i obejmuje każde zdarzenie wyrządzające szkodę innej osobie.
Art. 361 k.c. mówi o uznaniu w tym wypadku za odwołanie się do teorii adekwatnego związku przyczynowego, która odpowiedzialnością podmiotu obejmuje jedynie zwykłe następstwa danej przyczyny. Prelegent dużo uwagi poświęcił zasadom winy. Mogą one wystąpić: wina w nadzorze dzieci do lat 13; z osobami psychicznie chorymi; oraz domniemanie winy w nadzorze. Zawiera to
Art. 427 k.c. Wina w wyborze to powierzenie wykonania czynności innej osobie. Jest to tzw. domniemanie winy. Osoba powierzająca musi udowodnić, że nie ponosi winy w wyborze, bowiem osoba ta lub zakład wykonują właśnie takie czynności codziennie. Art. 429 k.c.
Art. 431 – domniemanie winy – uzasadnia odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez zwierzęta. Podkreśla ryzyko zachowania się psem poprzez braku smyczy lub posługiwania się nim.
Osoby, które ze względu na swoją ułomność fizyczną nie mogły rozpoznać znaczenia swojego czynu lub nie potrafiły pokierować swoim postępowaniem, by uniknąć szkody, również mogą zostać objęte domniemaną winą. Należy jednak zachować zasadę odpowiedzialności w momencie, gdy towar podaje tylko sprzedawca.
Art. 355 ukazujący winę w wyborze = zwraca uwagę na brak staranności w wyborze osoby. Wskazuje na należyte sprawdzenie, czy osoba wykonująca polecenie ma dostateczne kwalifikacje oraz doświadczenie. Czy może również udowodnić, że czynność wykonał profesjonalista.
Art. 433 mówi o odpowiedzialności zwierzchnika za szkodę, którą wyrządził podwładny. Podwładny ma obowiązek stosować się do wskazówek zwierzchnika. Szkoda wyrządzona wyrzuceniem, wylaniem, spadnięciem przedmiotu, wymaga naprawy. Poszkodowany adresuje i żąda naprawy szkody od każdego podmiotu., który zajmuje pomieszczenie. Np. za zawalenie się budowli lub oderwanie jej części odpowiada samoistny posiadacz budowli, czyli ten, kto włada faktycznie budowlą, choćby nie była własnością użytkownika. Zaznaczył też, że przedawnienie roszczeń wynosi 3 lata.
W czasie prelekcji Pana Marcina rozgorzała się mocna dyskusja w tym temacie. Pytania, rozwiązywanie problemów, szukanie przyczyn i odpowiedzialności osób, świadczyły o wielkim zainteresowaniu i znajomością rzeczy u wielu Słuchaczy. Wszystkim należały się sowite oklaski. Kolega Janek – przew. Rady Zarządu P UTW podziękował Panom Radnym za opracowanie programu Bezpieczny Senior”„, który przyniósł i przyniesie w przyszłości wiele pożytku i pomoże rozwiązać problemy w kłopotach.
DZIĘKUJEMY. !!!
Opracowanie : J. GŁOGOWSKA
